โซโลเมโอ (อิตาลี) (AFP) – บรูเนลโล คูซิเนลลีกล่าวว่าเขารู้สึกเหมือนจักรพรรดิเฮเดรียนแห่งโรมัน เป็นผู้รับผิดชอบต่อความงามของโลกและในขณะที่เขามองออกจากห้องทำงานที่มีกำแพงแก้วไปยังเนินเขาที่ปกคลุมไปด้วยหิมะในภาคกลางของอิตาลี มหาเศรษฐีแฟชั่นสุดหรูมักมองหาอะไรอีกมากมายที่เขาสามารถทำได้“มันเหมือนกับจักรพรรดิอีกองค์หนึ่ง มาร์คัส ออเรลิอุส กล่าวไว้ว่า จงใช้ชีวิตในแต่ละวันราวกับว่ามันเป็นครั้งสุดท้าย แต่จงวางแผนราวกับว่ามันจะเป็นนิรันดร์” เขากล่าวกับเอเอฟพีในการให้
สัมภาษณ์ที่สำนักงานใหญ่ Cucinelli ในเมือง Umbria บ้านเกิดของเขา
ตอนนี้ 63 Cucinelli ได้รับการเฉลิมฉลองมานานแล้วในการผสมผสานแนวปฏิบัติด้านการจ้างงานที่รู้แจ้งเข้ากับความสำเร็จในเชิงพาณิชย์ เขาเป็นนักธุรกิจที่สั่งห้ามพนักงานทำงานหลัง 17.30 น. และตรวจสอบอีเมลนอกเวลาทำการ
“ทำไมฉันจะไม่ได้” เขาพูดว่า. “เราทำงานมากเกินไปแล้ว เราเชื่อมโยงกันเกินไป สำหรับประวัติศาสตร์ทั้งหมด มนุษย์ได้รับความทุกข์ทรมานจากความเจ็บป่วยของจิตวิญญาณ และในโลกที่เชื่อมต่อกันอย่างถาวรของเรา การเจ็บป่วยนี้ก็แย่ลงไปอีก”
อาหารกลางวันที่โรงงานโปร่งสบายของ Cucinelli ใช้เวลาประมาณ 90 นาที: นานพอที่จะกลับบ้านเพื่องีบหลับหลังจากเรียนไม่กี่คอร์สในโรงอาหารของบริษัทที่เสิร์ฟอาหารเลิศรสที่มาจากเกษตรกรในท้องถิ่นและสวนครัวในสถานที่
ถามเขาว่าทำไมเขาถึงยอมเสียค่าใช้จ่ายในการติดตั้งหน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดานในโรงงาน และเขาอ้างอิงการสังเกตของนักปรัชญาชาวฝรั่งเศส ฌอง-ฌาค รุสโซว่าความใกล้ชิดกับการสร้างสรรค์ทำให้เกิดความคิดสร้างสรรค์
Cucinelli ได้หลั่งไหลเข้ามาใน Solomeo ซึ่งเป็นหมู่บ้านบนยอดเขาสมัยศตวรรษที่ 13 ที่ได้รับการปรับปรุงใหม่ด้วยความรักและเป็นที่ตั้งของอาณาจักรของเขา งานเริ่มต้นด้วยปราสาทยุคกลาง และกว่า
สามทศวรรษที่ผ่านมา เขาได้เพิ่มโรงละคร ห้องสมุด และโรงเรียนที่
เปิดสอนหลักสูตรภาคปฏิบัติในด้านศิลปะ การทำสวน และการตัดเย็บเสื้อผ้าแต่ตอนนี้ ขณะที่เขาครุ่นคิดถึงเวลาที่เหลืออยู่ โฟกัสของ Cucinelli ได้เปลี่ยนไปใช้สภาพแวดล้อมของเมือง
“โดยเฉพาะอย่างยิ่งในอิตาลี แต่ก็เป็นความจริงสำหรับยุโรปส่วนใหญ่เช่นกัน โดยทั่วไปแล้วศูนย์กลางประวัติศาสตร์ของเมืองของเราได้รับการดูแลและบูรณะอย่างดี” เขากล่าวกับเอเอฟพี
“แต่สิ่งต่าง ๆ ไม่ได้ไปได้ดีในพื้นที่รอบข้างของเรา แต่นั่นคือที่ที่มนุษย์ 70 เปอร์เซ็นต์อาศัยอยู่ เราต้องทำให้พวกเขาเป็นพื้นที่ที่น่าอยู่ซึ่งเชื่อมโยงกับศูนย์กลางประวัติศาสตร์”
โครงการนี้เกี่ยวข้องกับการปรับปรุงหรือรื้อถอนอาคารอุตสาหกรรมที่ถูกทิ้งร้างเพื่อสร้างโรงงานผลิตใหม่สำหรับพนักงานของ Cucinelli ควบคู่ไปกับสวนสาธารณะอีกสองแห่ง – หนึ่งแห่งให้พื้นที่เล่นและเล่นกีฬาสำหรับเด็กหกเฮกตาร์ อีกสวน 70 เฮกตาร์ที่ผลิตทุกอย่างตั้งแต่แอปริคอตและบรอกโคลี ถึงข้าวสาลี
“เมื่อเราเริ่มปรับปรุงเมืองโซโลมีโอในปี 1985 ฉันได้รับแรงบันดาลใจจากบางสิ่งที่รุสโซพูดเกี่ยวกับการต้องถอนตัวออกจากเมือง กลับไปที่หมู่บ้านของเราและคิดใหม่เกี่ยวกับอนาคตของมนุษยชาติ” เขากล่าว
“ใน ‘บอร์โก’ เล็กๆ แห่งนี้ มีความเงียบ มีวัฒนธรรม มีจิตวิญญาณ ความเหงาไม่สามารถครอบงำได้ และฉันคิดว่านั่นเป็นสิ่งสำคัญมากในขณะนี้ในประวัติศาสตร์”
ธีมที่คล้ายกันนี้ดำเนินไปตามความคิดของ Cucinelli เกี่ยวกับงานและวิธีบริหารบริษัทที่กำลังดำเนินการเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าและเครื่องประดับราคาแพงมูลค่า 450 ล้านยูโร (470 ล้านเหรียญสหรัฐ) ในปีนี้
Cucinelli นำเข้าวัตถุดิบหลักของเขา แคชเมียร์ จากจีนและมองโกเลีย แต่ต่างจากคู่แข่งหลายรายของเขา เขายังคงดำเนินการผลิตทั้งหมดของเขาในอิตาลี
– จะเกิดอะไรขึ้นต่อไป? –
ผู้ถือหุ้นอาจบ่นว่าเบี้ยประกันภัย 20 เปอร์เซ็นต์เหนือบรรทัดฐานอุตสาหกรรมที่คนงานโซโลมีโอได้รับ แต่พวกเขารู้ว่าพวกเขากำลังซื้ออะไรเมื่อ บริษัท ถูกลอยตัวในปี 2555
จรรยาบรรณของบริษัทและรากเหง้าที่สามารถระบุตัวตนได้อย่างชัดเจนในชนบทของอิตาลีเป็นองค์ประกอบสำคัญของแบรนด์ที่มีขนาดเพิ่มขึ้นเป็นสี่เท่าในทศวรรษที่ผ่านมา และยังไม่เคยทำให้นักลงทุนผิดหวัง
ผู้นำกล่าวว่าเขาไม่ได้ท้าทายหลักการพื้นฐานของระบบทุนนิยม เพียงแค่พยายามทำให้พวกเขามีใบหน้าที่เหมือนมนุษย์มากขึ้น สิ่งที่เขากล่าวว่ากำลังเร่งรีบมากขึ้นในแง่ของความไม่พอใจอย่างกว้างขวางในหมู่แรงงานตะวันตกที่เชื่อมโยงกับการเพิ่มขึ้นของโดนัลด์ ทรัมป์และ Brexit
Cucinelli กล่าวว่า “ถูกต้องแล้วที่จะบอกว่าหลายคนรู้สึกถูกลืม
“อินเทอร์เน็ตได้วาดแผนที่โลกแห่งการทำงานใหม่ อิตาลีและยุโรปโดยรวมไม่สามารถแข่งขันในระดับล่างได้อีกต่อไป และทำให้เกิดการว่างงานขึ้นบ้าง แต่ปัญหาสำคัญคือเรื่องศักดิ์ศรี
“เราไม่สามารถมีบริษัทที่มีรายได้มหาศาล และพนักงานของเราได้รับเงินจำนวนเล็กน้อยเพื่อทำงาน 12 ชั่วโมงต่อวันโดยจ้องมองที่ผนังใต้ตะเกียงไฟฟ้า เราต้องนำศักดิ์ศรีกลับมาเป็นหัวใจของกิจกรรมทางเศรษฐกิจของเรา”
เขากล่าวว่าเป็นวิสัยทัศน์ที่เกิดขึ้นจากการได้เห็นพ่อของเขาต่อสู้ดิ้นรนเพื่อเอาชีวิตรอด ในฐานะเกษตรกรผู้เช่า และต่อมาเป็นคนงานในโรงงาน
“มันเป็นเรื่องที่อยู่กับฉันมาโดยตลอด ค่อนข้างเจ็บปวด” เขายอมรับ โดยยืนยันว่าเขาจะใช้เวลาเพลิดเพลินไปกับผลจากธุรกิจที่เขาสร้างขึ้นใหม่ทั้งหมด
“แล้วมีบางพื้นที่ของบริษัทที่บทบาทของฉันคือที่ปรึกษาอาวุโส และฉันชอบความคิดนั้น ฉันได้รับมันจากเพื่อนเจ้าอาวาสที่บอกฉันว่าเขากำลังจะเกษียณและทิ้งวัดไว้ให้กับพระสงฆ์รุ่นเยาว์
“อายุเฉลี่ยของพนักงานของเราคือ 37, 40 สำหรับผู้จัดการ อายุที่สี่เป็นช่วงเวลาแห่งปัญญา แต่ยังรวมถึงการมองหาจิตวิญญาณและคอยตรวจสอบสิ่งที่เกิดขึ้นต่อไป”
Credit : 2014jordan5retro.com 2aokhoacda.com 2aokhoacnu.com 3rwaa.net aajudaism.org aisges.org alainmaillet.org alaskamountainforum.com allanwall.net alliedmasonicdegreesspain.com
